AKTUALITATEA

| 2020-01-16 18:55:00

Eneko Goiaren gobernuak araudi berria egin nahi zuela adierazi zuen lehen unetik, EH Bilduk ohartarazi zuen ordenantza batek ezin duela hirigintza-erabilerak erregulatu, hori Hiri Antolamendurako Plan Orokorraren eskumena delako. Behin eta berriz, EAJ eta PSEren gobernuari ohartarazi genion hori ez zela legezkoa, baina erantzuna beti izan da kosta ahala kosta aurrera segitzea.

Erantzun hori bera eman zuen alkateak abenduan bertan, Donostiako auzitegi baten epai batek ordenantza "erabat deusez" gisa definitu zuenean, hain zuzen ere, Plan Orokorraren aurka zihoazelako. Orduan Goiak esan zuen "oso lasai" zegoela, arazorik ez zegoela itxura eman nahian. Gero prentsaren bidez jakin genuen maniobrak egiten ari zela Plan Orokorraren aldaketa bat hasteko, egindako akats larria zuzentzen saiatzeko.

EH Bilduk, 2018ko martxoaren 1ean, pisu turistikoen ordenantzaren aurka bozkatu zuen, besteak beste, EAEko Auzitegi Nagusiak orain erabili duen argudio beragatik. Orduan esan genuen ez geundela ordenantza berri bat egitearen aurka, baina ordenantza hori turismo-erabilerako etxebizitzen erabilera-baldintzak arautzera mugatu behar zela, jarduera ekonomikoa den aldetik, hala nola segurtasun-neurriak, irisgarritasuna, intsonorizazioa eta abar. Ez dago esan beharrik PNV-PSEk ez zigutela jaramonik egin, aurrera jarraitu zuten, eta denbora kontua zen horrelako epai bat iristea.

Beraz, galdera da.: zergatik jarraitu du aurrera Eneko Goiaren gobernuak? EH Bilduk 2018an jada esan zuen Gobernu honen arrazoi nagusia garai hartan hirian zeuden legez kanpoko ehunka etxebizitza turistikoak legeztatzea zela (orduan "amnistiatzea" esaten genuen). Gogoratuko denez, Plan Orokorrak pisu turistikoen jarduera zuzenean arautzen zuen, beste arau batzuen artean, "Lehen solairuko” arauaren bidez. Ordenantza berriak pisu turistikoen ezarpena malgutu zuen eta, beraz, gauetik goizera, lehen legez kanpokoak ziren ehunka pisuak legezkoak izatera pasatu ziren.

Etxebizitzaren preziorik garestiena duen euskal hirian, etxebizitza turistikoen ugaritzeari hainbeste erraztasun ematea, etxebizitzen bizitegi-erabileraren kaltetan, benetako suizidio politikoa zen Donostiarentzat. Hilabete hauetan alokairuaren prezioek izan dituzten etengabeko igoerak horren lekuko dira. Orain, ordenantza honen aurkako etengabeko epaiek gutxi batzuei bakarrik mesede egiten dien entramadu juridiko hau oso ikutua utzi dute. Bada garaia etxebizitza eta turismo politiken erdigunean donostiarrak jartzen hasteko. Izan ere, Eneko Goiaren gobernuaren politikak Donostiako herritarren interesentzat kaltegarriak direla erakusten duten ebidentzia gehiegi ditugu dagoeneko.