EH Bilduk Elikadura Kontseilu gisa funtzionatuko duen Lurraren Mahaia sortzeko proposamena helaraziko dio maiatzaren 17ko udalbatzari. Proposamen hori Uztaraban garatu zen, EH Bilduk Gasteizerako prestatutako nekazaritzako elikagaien estrategian, eta udalerriko estrategia agroalimentarioarekin zerikusia duten gai guztiak lantzea du helburu. Zentzu horretan, eta Amancay Villalba EH Bilduko zinegotziak adierazi duenez, koalizio soberanistak organo horrek funtzionamendu iraunkorra izan dezan nahi du, eta sektoreko eragile guztiek parte hartzea bilatzen du, ekoizleetatik kontsumitzaileetaraino.
«Uste dugu funtsezkoa dela organo hori sortzea, Elikagaien Kontseilu gisa jardungo duena, udalerriaren premiekin bat datorren estrategia agroalimentario bat garatzeko. Lan esparru hori inplikatutako eragile guztiek osatu behar dute: alderdi politikoak, sektore ekoizleak, merkataritza-sektoreak, nekazaritzako elikagaien eraldaketa-sektoreak eta eragile sozialak. Horiek markatuko dituzte ibilbide-orria eta helburuak, jarraitu beharreko jarraibideak eta estrategiaren berrikuspena eta jarraipena betetzen dela bermatzeko», adierazi du Villalbak. Gainera, zinegotziak azpimarratu duenez, mahai horren eginkizun nagusietako bat izango da udalerriko aktibo dauden nekazaritzako eta abeltzaintzako pertsona eta ustiategien galera saihestea. Horretarako, ibilbide-orri bat planifikatzeaz gain, hartutako neurrien eragina ebaluatuko du ere, eta hartutako neurriak gauzatu ahal izateko bitarteko eraginkorrak izan beharko ditu.
Aski ezagunak dira sektoreak bizi dituen zailtasunak eta horiei premiaz aurre egiteko beharra. Horretarako, nekazaritza-industriatik nekazaritza-ekologia eredura igaro behar gara, eta are gehiago Gasteizko udalerrian, non ezaugarri paregabeak dauden estrategia agroalimentarioa garatzeko eta elikagaien subiranotasunari eta nekazaritza-ekologiari dagokienean aurrera egiteko. Izan ere, Villalbak adierazi duen bezala, «errealitatea urrun dago lor genezakeen horizontetik. IGIk egindako azken azterlanen arabera, Gasteizen kontsumitutako produktuen %1 inguruk baino ez dute tokiko jatorria, eta horrek agerian uzten du hiriko elikadura-kontsumoaren eta lurraldeko produkzio-errealitatearen arteko desakoplamendua. Horri aurre egiteko, inplikatutako sektore guztiak kontuan hartu behar dira, eta, horretarako, benetako borondate politikoa jarri behar da elkarrizketan eta lan partekatuan».